martes, 17 de noviembre de 2009

4 comentarios

Fuxan os Ventos

Si hay una referencia en Galicia de la música folk es Fuxan os Ventos. Nació como grupo en el año 72, una época en la que la canción protesta se transformaba en himnos de reivindicación por una identidad cultural, en armoniosas voces de libertad.



Os dejo la letra. Creo que es digna de compartir.

Meu amor é mariñeiro
e vive no alto mar;
son os seus brazos o vento
ninguén llos pode amarrar.
Meu amor é mariñeiro
e cando me ven falar
pon un carabel nos beizos
no corazón un cantar.

EU SON LIBRE COMO AS AVES
E PASO A VIDA A CANTAR;
CORAZON QUE NACE LIBRE
NON SE PODE ENCADEAR.

Traio un navío nas veas
eu nacín pra mariñar;
quen tente porme cadeas
háme primeiro matar!
Vale máis ser libre un día
no confín do bravo mar,
que vivir todad a vida,
preso, escravo e a calar!

El vive alá lonxe, lonxe,
onde brúa o bravo mar,
e coa súa forza inmorrente
onda nós ha de voltar!

EU SON LIBRE...

Nun momento, de repente,
eu sei que un día virá,
como se o mar e o vento,
en nós abrise a cantar.

HEI PASAR POLO LUGARES
COMO O VENTO NO AREAL
ABRIR TÓDALAS VENTANAS
COA ESCRAVITUDE ACABAR!

Polas rúas das ciudades
hei de pasar a cantar,
traguendo na mau direita
a espada da libertá.
Como se un navío entrase
de supeto, na ciudá,
traguendo a voar no mástil
bandeiras de libertá!

HEI PASAR POLO LUGARES
COMO O VENTO NO AREAL
ABRIR TÓDALAS VENTANAS
COA ESCRAVITUDE ACABAR!
2 comentarios

Animadoras sin pompones

En realidad me entran dudas de si la gente va a ver un partido de baloncesto o la actuación de las animadoras.




Yo de pequeña tambien sabia, aunque... no mas de 30 ó 40 saltos seguidos...
 
Copyright 2009 Proyecto blog. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan